Πολλοί χαρακτηρισμοί έχουν αποδοθεί στο Λεωνίδιο. Σύμφωνα με την παράδοση ο Κολοκοτρώνης χαρακτήρισε το χωριό ως «Σίγουρον τόπον», ενώ ο Παυσανίας ως «Διονύσου κήπον». Οι ίδιοι οι κάτοικοι του χωριού, οι Τσάκωνες, θεωρείται ότι είναι απόγονοι των Δωριέων της Λακωνίας, γεγονός που δικαιολογεί και τη χρήση της τσακώνικης διαλέκτου. Πρόκειται για μια διάλεκτο αρχαιοπρεπή, που παρουσιάζει αρκετές αποκλίσεις από τη σύγχρονη κοινή ελληνική και εκτιμάται ότι προέρχεται από τη δωρική διάλεκτο που μιλούσαν οι αρχαίοι κάτοικοι της Λακωνίας. Η ιδιαίτερη γεωμορφολογία του εδάφους δυσχέραινε για αρκετούς αιώνες την επαφή των Τσακώνων με άλλους πολιτισμούς, με αποτέλεσμα να αποφεύγονται για καιρό οι πολιτισμικές και γλωσσολογικές προσμίξεις και να διατηρηθεί αυτή η ιδιαίτερη διάλεκτος ακέραια ως τις μέρες μας. Ακόμα και σήμερα απαντάμε δείγματα της τσακώνικης διαλέκτου σε πολλές πινακίδες του χωριού.
Αν αποφασίσει να επισκεφτεί κανείς το Λεωνίδιο, σίγουρα θα υπάρξουν πολλά μέρη εντός και εκτός του χωριού που θα μπορούσε να θαυμάσει.
Εκτός από τον επιβλητικό κοκκινόβραχο, το βουνό του Πάρνωνα, το λιμάνι της Πλάκας ή την παραλία του Λάκκου, που όλα μαζί συνθέτουν ένα εξαιρετικού κάλλους τοπίο, υπάρχουν ακόμα τα γραφικά σοκάκια, τα τοξωτά γεφύρια και τα μεγαλοπρεπή αρχοντικά που παρέχουν στους επισκέπτες ευκαιρίες για περιπάτους αναψυχής και εξερεύνησης μέσα στο χωριό. Μέσα σε αυτόν τον παραδοσιακό οικισμό ξεχωρίζουν κάποια δείγματα θαυμάσιας αρχιτεκτονικής, στα οποία αξίζει να περιηγηθείτε, όπως είναι ο Πύργος Τσικαλιώτη και το αρχοντικό Τσούχλου.
Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για έναν ευλογημένο τόπο με ιδιαίτερο γαστρονομικό ενδιαφέρον. Εκτός από τα ντόπια φρούτα και λαχανικά, αξίζει να γευτεί κανείς το ντόπιο κατσικίσιο τυρί και βούτυρο γάλακτος, τα χειροποίητα ζυμαρικά, τις παραδοσιακές πίτες, τα γλυκά του κουταλιού, το ντόπιο μέλι και κρασί, τα άγρια χόρτα, τα βότανα και τα μυρωδικά.
Όλα αυτά τα προϊόντα μπορεί να τα προμηθευτεί κάποιος από ντόπιους παραγωγούς ή να τα γευτεί σε παραδοσιακές συνταγές στα εστιατόρια της περιοχής.
